These Furry Cats Are Veggie Lovers Too?

Wazzup Pilipinas!

"It appears to be a domestic shorthair variety with what looks like heterochromia. Can be trained to not mess with nearby foliage and is an excellent deterrent for avian invaders that target seedlings."

Describing a cat as a threat to our seedlings is a struggle between being both pets and plant lovers. When I caught my cats eating my seedlings, I was torn between screaming at the furries or repositioning my plants at places where they can't reach them. But we all know our cats are so agile that they can reach every corner of everything around us.

Last time they were pooping on the pots, now the plants are part of their diet?

When I was already successful in keeping them from pooping, they now consume the plants as food?

"I just talk to my cat. If it’s not your cat, barriers and a distraction (sandy area where they can go) works. Nothing sharp. When you see them approach, hiss at them."

Well, talking to them dies not work. I even tried to scare them with a broom but they still continued to poop.

Sticks poking out of the ground, coffee grounds, soap and water, grounded egg shells, spraying vinegar, etc. I tried them all just to discourage them to poop. I don't think cat poop is fertilizer so I always clean up after them.

When they finally left my seedlings alone, they are now eating the plants!!!

"Cats are highly intelligent beings. You can train them by providing other place to poop like a cat litter. Then train them. Kami kasi, we have a specific place sa garden na dun lang sila nagpopoop as I trained their parents (then sila na nagtrain sa mga anak nila. Then we sprinkling it with vigormin para hindi mangamoy."

Unfortunately, our cats are not that malambing. They only approach is during meal time when they smell food we cooked, and that is the only time they become sweet.

Bakit Kami Galit? Sa Gobyernong Walang Malasakit!

Wazzup Pilipinas!

Ganito kasi 'yon mga ulagang ddshit.

Nung nanggagaliiti kami na ilockdown ang Pilipinas at pigilan ang pagpasok ng mga tao galing sa Mainland, hindi tayo pinakinggan at tinawag pa tayong racist. Inisip pang baka sila ma-hurt. Pinagyabang pa ng gobyerno na 3 lang ang kaso natin ng Covid-19 kasi ang galing galing nila.

Finally, natauhan ang engot na gobyerno, at naisipang mag ECQ, sinabi nila eto ay para mag flatten ang curve. Ibig sabihin ng flatten the curve ay bumaba ang bilang ng may sakit hangang hindi na eto epidemya at kakayanin na ng ating mga hospital na kontrolin ang sakit hanggang tuluyan na siyang mawala pag dating ng vaccine at ng tamang kagamutan dito.

Marami sa atin ang sumunod. Nagkulong sa bahay. Nagcooperate. Maraming nagutom. Nawalan ng trabaho, iba temporarily, iba permanently. Pero sige lang. Cooperate lang. Para maging kasama sa solusyon at hindi parte ng problema. Nagtiis. Para maflatten ang curve.

Yung dalawang buwan na ECQ ay ang panahon para mag mass testing. Ang mass testing ay paraan para mahiwalay ang may sakit sa magaling. Ang ECQ ay paraan para mapigil  ang transmission ng virus at para bumaba ang bilang ng may sakit. Importante eto lalo na sa Covid-19 dahil mahaba ang panahon na maari tayong carrier kahit wala tayong nararamdaman na sakit.

Ang ambag ng citizens ay to stay at home unless frontliner ka sa mga essential services. Maraming dinagdagan ang ambag nila by donating and organizing para sa mga taong walang makain at para sa mga PPE ng mga frontliners. Maraming citizens ang nag-ambag ng pagod at buhay nila.

Ang ambag ng gobyerno ay:
1) bigyan tayo ng tamang inpormasyon
2) tugunan ang pangagailangan ng tao, lalo na ang pagkain
3) tulungan ang frontliners at siguraduhing hindi sila magkakasakit at magagawa nila trabaho nila; kasama dito ang pagprovide ng transportation sa kanila para makarating sa trabaho
4) mag mass testing ng mga PUI at PUM
5) gawin lahat ng kaya nila para mapagaling ang may sakit at maflatten ang curve

Naglaan sila ng 380 billion pesos para magawa nila ang ambag nila. Iba ay galing sa treasury natin. At ang iba ay inutang.

Pagkalipas ng 2 months, nagawa ba nila ambag nila? Oo. May nagawa rin naman sila. Nadistribute ang parte ng budget sa LGU at nakapagpamigay ng ayuda. Dun sa mga nasa listahan ng mga pasado sa qualifications. Nakapag-testing naman. Ng mga senador at ng mga kamag-anak nila. Nakapagbigay ng mga PPE na high end at bongang bongang 6,000 pesos each. Medyo huli na nga lang dahil naunahan pa sila ng mga pribadong grupo. Sa panahong eto, nagawa pa nilang isara ang ABS CBN at magpaimbestiga ng mga nega sa social media. Anyway, ang haba ng kwento, pero sumatutal, hindi nakapag mass testing.

At ngayon, dahil sa pressure ng mga negosyante, at dahil na rin kailangan na talaga ng ibang taong magtrabaho, ang ECQ ay naging MECQ. At sasabak ang marami kahit hindi naman nag flatten ang curve (hindi natin alam ano ba talaga ang shape ng curve kasi ang labo ng data).

At nung tinanong si Harry Roque kung paano na ang mass testing, bahala na raw ang mga korporasyon. Bahala na tayo. Kanya kanya nang testing. Kanya kanya nang paraan para mabuhay. Parang yung sagot ni Duts sa WPS issue, sa drug war failure, at sa jeepney drivers, bahala na tayong lahat at wala siyang pake kung mamatay tayo. Wala na silang magagawa. Hindi kinaya ng bilyones nilang makahanap ng solusyon. At tayo na ang magbabayad ng tests natin at para sa iba, nang buhay nila.

Kaya ako galit. Galit na galit. Nagtiis tayo para sa wala. At marami na namang magkakasakit at mamatay na Pilipino.

Galit ako. At kung ikaw, hindi ka galit, ibig sabhin ay okay lang sa iyong patayin, lokohin, at pangnakawan ka. Ibig sabihin wala kang pake dahil feeling mo hindi ka affected. At kung hindi ka galit at hindi ka magrereklamo ngayon,  ay wag na wag kang magrereklamo kung may langaw yung order mo sa resto, kung kulang sukli mo, kung niligaw ka ng taxi, kung lokohin ka ng jowa mo, kung sobrang init ng panahon, kung ayaw mo ng ending ng pelikula, kung ang ingay ng kapitbahay mong navivideoke, kung inaapakan ang paa mo sa MRT, kung pangit ang gupit mo. Kasi tinanggap mo na at linunok lahat ng taeng binigay sayo ng gobyernong eto. Tinanggap mo nang mamatay ang kapwa mo Pilipino. Tinanggap mo nang babuyin ka, gutumin ka, apihin ka, isugal ang buhay mo, at isakripisyo ang mga anak at apo mo sa pagbabayad ng utang habang ang mga may dala sa atin ng sakit na eto pa ang kinampihan ng presidente mo. Wag na wag kang ever magrereklamo dahil tinanggap mong wala kang kwenta, walang kwenta ang buhay mo at ang pagiging mamayan mo.

Galit na nga ako sa gobyerno, galit pa ako sa mga nagpapagagong tulad mo.

John Wilfred Soriano

Urban Gardening During COVID-19 Pandemic Quarantine

Wazzup Pilipinas!

When life gives you lemons, turn them into lemonade.

Parang ginawa ni Kim Chiu and her Law of Classroom. When the netizens seemingly turned her into the most viral laughing stock online, nakisakay na rin siya by coming up with a full version inspired by the numerous ones seen all over cyberspace.

Uninspired to blog or vlog, I end up recycling styro boxes, pep bottles, plastic containers, kitchen scrap like egg shells, banana peels, etc. into urban gardening materials to keep me entertained during the pandemic quarantine.

The absence of soil for planting makes you appreciate house and lots, instead of condos and apartments.

Pwede naman sigurong magdesign mga condo developers to allot a portion of land per condo that is enough for urban gardening.

With the government having no concrete plans for all of us, all they did was to isolate us from each other to minimize the spread of the virus, provide a few rations of food and financing for some, and make us feel responsible for their incompetence.

"Hindi dapat pinayagang magbukas ang mga malls!!!"- sigaw ng bayan

Walang magawa mga contractuals kasi either pumasok sila para magkapera o papalitan ng iba. Mas mahalagang mabuhay kaya nakikipagsapalaran

Pero huwag naman nating bigyan ng dagdag hirap para magkalat tayo sa mga malls na walang definite task to do. Malaking abaka kayo sa mga sales people. Window shopping pa rin ba until now?

Parang kasing dami ng bumoto kay Duterte ang laman ng kalsada at mga establishments.  Ganyang ba talaga tayo katanga?

Kami nga hindi makapunta sa isang bahay namin sa Rizal dahil ayaw naming makipagsapalaran at baka matyempuhan ng virus habang nakikipagsiksikan sa traffic congestion papunta sa Montalban. Kawawa tuloy yung bahay at pananim naming gulay doon. Buti na lang wala pa kaming alagang hayop Doon.

What can we do when they are now saying they lack the funds for mass testing, and make us believe it is now up to the private companies to provide for our testing needs?

With no mass testing, cure or vaccine in sight, how many if us will continue to die from this virus unaware that we are already infected.

Are we on our own now?

Halos lahat naman ay apektado pero puro poorest of the poor ang tinutulungan ng gobyerno at mga pribadong kumpanya, organisasyon, artista, etc.

Yung mga nagbabayad ng tax at mas may pakinabang sa lipunan ay nganga at bahala sa sarili nila.

This society is unfair. Huwag nyo na po bawasan ng tax ang sweldo namin. Iba lang ang nakikinabang eh. Tambay at umasa na lang kaya tayong lahat?